Thursday, July 28, 2016

අපේ නාට්‍ය කන හඩ කැවූ නාට්‍ය


නිර්මාණයක පළමු කාර්යය වන්නේ රසවින්දනයයි. සෝප් ඔපෙරාවෙන් ජීවය ලද ටෙලි නාට්‍ය කලාව රසවිදනය ප‍්‍රමුඛ කරගත් එක්තරා නිර්මාණයකි. 

දිමුතු මුතු, ළාහිරු දහසක් යන්නේ ඇරඹි මෙරට ටෙලි නාට්‍ය වංශ කතාව ඉහළ ප‍්‍රශස්ත මට්ටමක් පෙන්වූ දඩුබස්නාමානය, කඩුල්ල ආදීයෙන්ද පරිපූර්ණ විය. නමුත් අවාසනාවකට මෙන් මීට වසර ගණනාවකට පෙර එක්තරා රූපවාහිනි නාලිකාවක් හදුන්වා දුන් ඉන්දියානු හඩ කවන ලද නාට්‍ය හේතුවෙන් ශ‍්‍රී ලාංකික ටෙලි නිර්මාණ අවාසනාවන්ත තත්ත්වයකට මුහුණ පා සිටී. මීට කලකට ඉහතදී විකාශය කල හඩ කැවූ නාට්‍ය සීමිත වුවද වත්මන වන විට එය සීමාව ඉක්මවා ගොස් හමාරය. 

මෙම ටෙලි නිර්මාණයන්හි බහුලව දැකිය හැකි ලක්ෂණ වන්නේ මානසික ආතතිය, හුදෙකලාව, සාංකාව, ප‍්‍රචණ්ඩත්වය, සැකය, කුතුහලය, බිය, අත්භූත බව, ලිංගිකත්වය ආදීයයි. 


නාටය ආරම්භයේ පටන් උත්සාහ ගැනෙන්නේ පේ‍්‍රක්ෂකයා ඉහත ලක්ෂණයන්ට ඇද බැද තබා ගැනීමටයි. සාමාන්‍ය ගෘහ ජීවිතය තුළ සිදුවන සිදුවීම් අසම්මත ආකාරයට නාට්‍යට ඇතුල් කරමින් පේ‍්‍රක්ෂක මනස කුතුහලයෙන් පිරවීම මෙම නාට්‍යන්හි තවත් අරමුණකි. මෙම නිර්මාණ නැරඹීම හේතුවෙන් පුදගල මනස තව තවත් ව්‍යාකූල වනවා මිස පුද්ගල සංතෘප්තියට හෝ රසවින්දනයට එය හේතු නොවනු ඇත.